,,ჰო და არას“ სტუმარია, საზოგადოებრივი აქტივისტი და საქველმოქმედო ორგანიზაციის დამფუძნებელი ნინია ბარამიძე, რომლის შესახებაც დღეს უკვე ძალიან ბევრმა ლანჩხუთელმა იცის.
_ ნინია, შენ ტოვებ საქართველოს, შენი პოსტებიდან ვგრძნობთ, რომ გული გწყდება ძალიან.
_ პირველ რიგში, მადლობა მინდა გითხრათ იმისათვის, რომ მომეცით საშუალება გარკვეული დრო ვყოფილიყავი თქვენს გვერდით, ვყოფილიყავი ,,ჰო და არას“ ჟურნალისტი, რომელიც არის ყველაზე მაღალტირაჟიანი გაზეთი. ეს იყო ჩემთვის დიდი გამოწვევა და როცა დავბრუნდები, კვლავ მაქვს გეგმაში, რომ აუცილებლად გავაგრძელო ეს საქმიანობა.
რაც შეეხება ჩემს წასვლას, მართლა ძალიან დიდი ხანი ვყოყმანობდი, ვფიქრობდი: უნდა წახვიდე, უნდა წახვიდე... მაგრამ რაღაც მაინც მაკავებდა, სურვილი მქონდა იმ ადამიანებისთვის უფრო მეტი რამ გამეკეთებინა, ვისაც ჩვენ ვეხმარებოდით, თუმცა საბოლოო გადაწყვეტილება მივიღე და არ შევცვლი. ეს უკვე მაქვს გააზრებული, რადგან ვხვდები, რომ ყველაფერი მიდის უკან-უკან. ნამდვილად მერიდება იმის თქმა, რომ ასეთ რთულ ვითარებაში ვტოვებ ჩემს მუნიციპალიტეტს და არა მარტო აქურობას, მთელ ქვეყანას. საკუთარი თავის განვითარებისთვის, ამ ეტაპზე წასვლა ვარჩიე. აქ უკვე ვეღარ ვხედავ იმას, რომ სახელმწიფო ზრუნავდეს ხალხზე და აძლევდეს ქვეყანაში დარჩენის საშუალებას.
ყველაფერი გააკეთა, ადგილობრივმა თუ მთელმა სახელისუფლებო გუნდმა, რომ რაც შეიძლება მეტი ემიგრანტი ჰყოლოდა ქვეყანას, რაც შეიძლება მეტ ადამიანს დაგვეტოვებინა აქაურობა და რაც მთავარია დღითიდღე უფრო მეტს ვხედავთ შემოსულს ოკუპანტი ქვეყნიდან. ვხედავ, რომ ქვეყანა რჩება რუსეთს, ყველაზე მეტად შემოდის იმ ქვეყნის მოსახლეობა, ვისგანაც ქვეყნის 20 პროცენტი ოკუპირებულია, ეს არის სამარცხვინო საქციელი.
_ სისტემა, რომელიც ჩამოაყალიბა დღევანდელმა ხელისუფლებამ შენთვის მიუღებელია?
_ მეც მიმიძღვის ჩემი წვლილი. არ მიყვარს ჩემს ნაკეთებ საქმეებზე საუბარი, მეც პირადად ორი არჩევნები, გავიარე და მთელი ჩემი ძალა ჩემი რესურსი ჩავდე ,,ქართული ოცნების“ სასარგებლოდ და ვთვლი, რომ ეს არ უნდა გამეკეთებინა.
_ ანუ ნანობ?
|_ ამ შემთხვევაში უკვე ვნანობ. მე თუკი რამე გავაკეთე ამ ხელისუფლებისათვის, ჩემზეც უნდა ეზრუნათ. ,,ჩემზე“ ვამბობ პირობითად, ვგულისხმობ იმას, რომ ანალოგიურად სხვებზეც უნდა ეზრუნათ. ათი წელია მე მგონი ხელისუფლებაში არიან და ის, რასაც პირდებოდნენ ადამიანებს, კვლავ დაპირებადაა ქცეული. ვფიქრობ, ახლა კი არ უნდა დაპირებოდნენ, უკვე ყველაფერი იდეალურად უნდა ყოფილიყო. სამწუხაროდ, ვხედავ ყველა მხოლოდ საკუთარ თავზე ზრუნავს.
_ ხელისუფლების მაღალი ეშელონების წარმომადგენლებს გულისხმობ?
_ დიახ, ახლა დეკლარაციებს გადავხედე, არა მარტო მუნიციპალიტეტის, არამედ ხელისუფლების ყველა შტოს წარმომადგენელის დეკლარაცია ვნახე. როცა მაძღარი ხარ, შეიძლება ვერ მიხვდე ამ ადამიანის გასაჭირი, როცა თბილ სავარძელში ზიხარ, ბოდიში თქვენთან, უნდა ასწიო ერთი ადგილი და უნდა გახვიდე ხალხში. მართლა მაინტერესებს, რეალურად მარტო არჩევნებზე რომ გვახსენდება ყველას ხალხი, მხოლოდ არჩევნებზე რომ აპირებენ მათთან შეხვედრებს, რამდენად ხშირია თუნდაც მერის, თუნდაც პარლამენტის წევრების, ადგილობრივი საკრებულოს წევრების შეხვედრები საზოგადოებასთან. ხელფასს რაში ვიხდით?! იმაში ნამდვლად არ ვიხდით, რომ ისხდნენ და ერთმანეთი დაჭამონ ,,ნაცებმა“ და ,,ქოცებმა“, ამის გამო გავრბივართ ხალხი ქვეყნიდან, რომ ჭამაში და ერთმანეთის დაჭმაში ატარონ დრო, იმის ნაცვლად, რომ მიხვდნენ, ჩვენ ვუხდით მათ ხელფასს და ჩვენ უნდა მოგვაქციონ ყურადღება!
_ რაიონის პირველ პირებზე რა აზრის ხარ?
_ ეს ცოტა რთული კითხვაა, ჩემთვის...
_ ფაქტიურად, პროტესტის ნიშნად მიდიხარ, ასეა? არ გვინდა უხერხულში ჩაგაყენოთ. ხელისუფლების პირველმა პირებმა რაღაც თავის თავზე უნდა აიღონ და ამ შემთხვევაში რა ხდება ჩვენს რაიონში, იღებენ თავის თავზე რამეს?
_ ხელისუფლება რომ შეიცვალა, არ ვცხოვრობდი საქართველოში, მაშინაც ემიგრანტი ვიყავი. დავბრუნდი იმ იმედით, რომ ქვეყანაში შეცვლილი დამხვდებოდა. ბევრი რამ, უკეთესობისკენ წავიდოდა ყველაფერი, ვიპოვიდი ჩემს მუნიციპალიტეტში სამუშაო ადგილს. დავსაქმდებოდი აქ და დავრჩებოდი. არავის არ გვეხალისება, ადგე და დატოვო ყველაფერი მიატოვო ოჯახი, სახლი, კარი.
როცა ინტერნეტით გავიცანი ბატონი ალექსანდრე სარიშვილი, ძალიან მომწონდა მისი აქტიურობა. ჩამოვედი საქართველოში და ჩემს სოფელში იყო წყლის პრობლემა, გზის პრობლემა და პირველად მაშინ შედგა ჩვენი შეხვედრა, რასაც ვერ დავუკარგავ ბატონ ალექსანდრეს, არის ის, რომ ვისაც სჭირდება კომუნიკაცია, ის ყოველთვის მზადაა ამისთვის. თუ რაიმე კარგი პროექტი მქონდა მაქსიმალურად შემიწყო ხელი. ერთადერთი, რასაც ვედავები ბატონ ალექსანდრეს არის ის, რომ კარგია პარკი, სკვერი ყველაფერი, მაგრამ საჭიროა სამუშაო ადგილები. ყველა უკვე გაქცევაზეა, ახალგაზრდები აღარ რჩებიან მუნიციპალიტეტში. რატომ არ რჩებიან? იმიტომ, რომ აღარ დასრულდა მემკვიდრეობით სამუშაო ადგილების გადაცემა,აღარ დასრულდა ძმაკაცობა, ნათესაობა, ახლობლობა. ის შეგრძნება მრჩება უკვე, რომ თუკი არ გყავს ვიღაცა ისეთი, ვერ დასაქმდები. მე მყავდა სანაცნობო წრე, ძალიან ბევრი კონტაქტები მქონდა ძალიან ბევრ მინისტრთანაც ვმეგობრობდი, მაგრამ ადამიანის ბუნებასაც გააჩნია, არასოდეს არ მიკადრებია ის, რომ ვინმესთან მივსულიხავი და დამასაქმეო, მეთხოვა.
რასაც ვედავები არის ის, რომ იზრუნონ სამუშაო ადგილების შექმნაზე, დასრულდეს, ეს ნათესაობა ძმაკაცობა და ა/შ. მესმის, რომ ასაკოვან ადამიანს პენსიაც კი არა აქვს იმდენი, რომ წამალზე და საკვებზე ეყოს. ის, რომ ქვეყნიდან ხალხი გარბის, უნდა იყოს პირველ რიგში ცენტრალური და შემდეგ ადგილობრივი ხელისუფლების, ერთ-ერთი პრიორიტეტული საკითხი.
_ ნინია, შენ შესძლებდი თუ არა ბიზნესის გამართვას, თუ ამისი ხელშეწყობა გექნებოდა, რასაც ქვია დაბალპროცენტიანი სესხით და ა.შ? ეს იყო,,ოცნების“ დაპირება, რასაც უნდაშეექმნა სამუშაო ადგილები და ეს დაპირება რომ შესრულებულიყო, იქნებოდა თუ არა შენთვის და მრავალი მათგანისათვის ვინც ქვეყანას ტოვებს, საშველი? როგორც ცნობილია, სამუშაო ადგილებს ქმნის კერძო სექტორი, რომელიც არა თუ ჩვენს რაიონში, მთელს საქართველოში განვითარებული არაა.
_ რომელ სესხებზე ლაპარაკობთ, მგონი უფასო ფული გაქვთ მხედველობაში. ქეთოს მაგალითს მოვიყვან თუნდაც, დაფინანსდა იგი, მიიღო გრანტი,სესხი აქვს აღებული და სახელმწიფოსგან ვერ ხედავს ხელშეწყობას, უჭირს მუშაობა, მარტო ტრენინგებზე მუშაობს, ამას სჭირდება თუნდაც ადგილობრივი მერიიდან ხელშეწყობა. თუნდაც იმით, რომ სტუმრები რომ ჩამოდიან სხვაგან და სხვაგან მიჰყავთ რესტორნებში თუ კაფეებში, როცა ვხედავ, რომ ეს გოგო წვალობს რატომ ავიწყებათ?!
ნებისმიერ ადამიანს აქვს ბანკის სესხი. იმხელა პროცენტი მიაქვს, ფაქტიურად ძირს არაფერიარ აკლდება, ესაა ხალხისთვის ყელში ხელის წაჭერა.
მაგალითი მოჰყავთ ,,ქართული ოცნების“ მეხოტბეებს, გინდა თუ არა ყანა დათესე მოიყვანე, ყანით თავის რჩენა რამდენად შეიძლება? ან რამხელა უნდა გქონდეს ნაკვეთი, ან კიდევ რა რაოდენობით უნდა მოიყვანო სიმინდი, რომ ხარჯი გადაფარო და ბოლოს მუშახელი სად უნდა ნახო, როცა ქვეყანა დაცლილია?! ხანდახან მგონია, რომ ეს ხალხი ილუზიისაგან კიდევ ვერ გამოდის, როგორც სექტანტები იქცევიან,მისი პირველი პირი როგორც დაარიგებს:- ასე უნდა მოიქცე და ასე გააკეთო, ზუსტად იმას მიყვებიან.
ყანის დათესვას ვერ ახერხებს ხალხი იმიტომ, რომ საშინელი ფასებია, პროდუქტებზე ყველა დამეთანხმებით როგორი ფასებია?! მყავს მცირეწლოვანი ძმისშვილი, რომელსაც საკვებ პროდუქტებზე მარტო 300-400 ლარი სჭირდება. გადასახადები და ათასი რამ. ზუსტად ამან განაპირობა ის, რომ საშინელი სიტუაციაა ქვეყანაში. დრო აქვთ კი არა, თუ არ გამოფხიზლდნენ, მართლა ბოლო გაფართხალებაა ამ მთავრობისთვის ეს. დარწმუნებული ვარ, ხალხს უკვე ყველას ყელში აქვს ამოსული, სოციალურად დაუცველ ფენას რომ თავი დავანებოთ, საშუალო ფენა ტოვებს ქვეყანას.
_ საშუალო ფენა საერთოდ არ გვყავს მემგონი. სწორედ ამ ფენაზე იყო მეტი ზეწოლა, რადგან მისი არსებობა ხელს არ აძლევს ხელისუფლებას, თუმცა ახლა სოციალურად დაუცველებიც მიდიან, ვერანაირი სოციალური დახმარება ვეღარ შველის ელემენტარულად მაინცშეუვსოს ის დღიური რაციონი, რაც ადამიანს საარსებოდ სჭირდება. საშუალო ფენის წარმომადგენლები უფრო ადრე წავიდნენ, ვინღა დარჩება როგორ ფიქრობ?!
- დარჩებიან მარტო ხელისუფლების წარმომადგენლები, რომელთაც აქვთ ხელფასები, ათი ათასობით, ბიზნესები აქვთ სხვის სახელზე გაფორმებული, ძალიან ბევრი რამ ვიცი და არც მინდა თქმა. დარწმუნებული ვარ, რანაირადაც ერგებათ ისე შეერგებათ.
კიდევ რაც შეეხება იმას, რომ სამსახურებში დასაქმებისათვის, ითხოვენ რამდენიმეწლიან სამუშაო გამოცდილებებს. თუკი არ მომეცი სამუშაო გამოცდილების შანსი, რანაირად მექნება ეს გამოცდილება?! სამუშაო ადგილებთან დაკავშირებით რასაც ამბობენ, რომ აუცილებელია უმაღლესი განათლება, ძალიან ბევრ ადამიანს რომ არა აქვს ეს, ესეც ცნობილია, ყველაზე მაქვს ინფორმაცია ვინ რა განათლებით ზის იქ. ხომ გაქვთ თქვენ ეს ინფორმაცია?! ცხრაკლასიანი ატესტატები რომ აქვთ და თანამდებობებზე მუშაობენ, ამნაირ უსამართლობას ჩემნაირი სამართლიანი ადამიანი უნდა შეეწიროს. საკუთარ თავზე ამის თქმა შეიძლება ცუდად გამომივიდეს, მაგრამ მაქვს იმის მწარე გამოცდილება, რადგან წინა მთავრობის დროს ჩემი მამა სიმართლის თქმას შეეწირა.
_ ამას არ გკითხავდი, მაგრამ შენ თავად თქვი შენი გულისტკივილის შესახებ, ეს შენთვის ყველაზე მეტად მტკივნეული თემაა და ძალიან არც მინდა გული გატკინო, მხოლოდ ერთ გკითხავ, რომ წინა ხელისუფლებიდან ვისზეც ასე ძალიან გული გწყდებოდა, რომელი არაა ახლა ცენტარლურ თუ ადგილობრივ ხელისუფლებაში, აღმასრულებელი იქნება ის თუ საკანონმდებლო?
_ ვესწრებოდი საკრებულოს სხდომებს და ერთ-ერთი მათგანი განსაკუთრებით იყო გამორჩეული, თუმცა ყველა სხდომა მეტნაკლებად ერთნაირია, დავაკვირდი ამ ყველაფერს და როგორც ამბობენ: შუბლის ძარღვი რომ გაგიწყდება ადამიანს, მერე მართლა ძალიან იოლია ცხოვრება. ყოფილი ნაციონალი რომ აძახებს მოქმედ ნაციონალს, ნაცი ხარ! ის ხარ ეს ხარ! ეს ხომ ყველაზე დიდი სირცხვილია.
ჩემთვის არაფერი არ დაუშავებიათ ადგილობრივ ,,ნაციონალებს“, მათთან არ მაქვს არანაირი პრობლემა, მაგრამ როცა იმ მთავრობის დროს კარგად ცხოვრობდი, კარგი სამსახური და კარგი ხელფასი გქონდა, ხელისუფლებაში იყავი და ახლაც იგივე სიტუაციაში ხარ, ცოტა მგონი უხერხული უნდა იყოს, რომ კახა ასკურავას თითი გაუშვირო და ეძახო - ნაციონალი ხარო.
_ თავის პოზიციაზე რადგან დარჩა ამიტომ ალბათ?
_ რა თქმა უნდა, დარწმუნებული ვარ, კახა იმდენად განათლებული და ჭკვიანია, თვითონაც რომ დაპორტირებულიყო თავისი თანაპარტიელების მასგავსად, ახლა ერთ-ერთ წამყვან პოზიციაზე იქნებოდა. თამამად შემიძლია ვთქვა, რომ მთელი საკრებულო ჩვენთან ყოფილი ნაციონალებითაა დაკომპლექტებული.
_ ანუ გადაერქვა სახელი თორემ დარჩა იგივე?
_ დიახ, ლოგიკა არის იგივე, ვინც მეტს იწივლებს, იკივლებს ყოფილის წინააღმდეგ, გააგონებს ქვეყანას რას გვიშვებოდნენ ათი წლის წინ ნაცები, ვინც მეტს ,,აპრავებს“ არსებულს, მეტად მოგებული რჩება. მე ეს გაპრავება არ შემიძლია, მე უნდა გამოვხატო საკუთარი აზრი. თუ ამაში ვიგრძენი შებოჭვა, სახლშიც რომ ვიგრძნო, ავდგები და გავეცლები იქაურობას, ამ შემთხვევაშიც ასე გავაკეთე, რომ დავესაქმებინე ამათ, დარწმუნებული ვარ ათ დღეში მაინც დამაწერინებდნენ განცხადებას წასვლაზე.
_ ან შენ არ ხარ ისეთი პიროვნება, ვინც რაღაცაზე თვალს დახუჭავს?!
_ რა თქმა უნდა, შტაბის ყველა წევრი დასაქმდა, შტაბში არ დარჩენილა არცერთი ადამიანი ვინც არ არის დასაქმებული.
_ საკრებულოში გამსვლელ სიაში რატომ არ შეგიყვანეს?
_ მე არც მქონდა მაგის პრეტენზია. სიაზე თუ ვილაპარაკებთ, ეს იყო სამარცხვინო, ბევრ მათგანს ვინც დღეს საკრებულოშია პატივს ვცემ და იმსახურებს, ნახევარს მე არ ვცემ პატივს.
იცით როგორი პრინციპით უნდა ეხელმძღვანელათ: ამას ჩვენ პროპორციულ სიაში კი ვსვამთ, მაგრამ მოდით სოფელში გავიკითხოთ, რა დამსახურება აქვს? ვისაც ხალხის მხარდაჭერა ექნებოდა ისეთი ადამიანები უნდა ყოფილიყვნენ. სიასთან დაკავშირებით პრეტენზია არ მქონია, მგარამ როცა შტაბის ყველა წევრი დასაქმდება, ეს იმას არ ნიშნავს, რომ დასაქმების პრობლემა მოხსნილია მუნიციპალიტეტში, მოდით მაშინ ასე ვთქვათ, იმ შტაბსაც გადავხედოთ ვნახოთ ვის რა განათლება აქვს და ა.შ.?
გული რაზე მწყდება იცით ყველაზე მეტად? ამდენმა ხალხმა გამოხატა ჩემს მიმართ თავისი მადლიერება და ხომ შეეძლოთ მუნიციპალიტეტის პირველ პირებს ვის გვერდითაც ვიდექი, იციან რომ სამ დღეში მივფრინავ საზღვარგარეთ, ერთი სიტყვით მადლობამაინც გამოეხატათ.
ნინია ბარამიძე: საქართველოში დარჩებიან ხელისუფლების წარმომადგენლები, რომელთაც აქვთ ხელფასები ათი ათასობით, ბიზნესები სხვის სახელზე გაფორმებული...

განყოფილება: საზოგადოება
გადასვლები: 1 018