ახლა მოემზადეთ კარგი ამბავი უნდა გითხრათ, გუშინ დავათვალ­იერე  საწარმო, რომელიც ლანჩხუ­თში ახლახან გაიხსნა და აღფრთ­ოვანებული დავრჩი. ეს გახლავთ აბრ­ეშუმკომბინატი. იგი ევროპული სტანდარტებით  მუშაობს და ულამაზეს აბრეშუმის ქსოვილებს უშვ­ებს ასრულდა ჩვენი ბებიების ოცნება, ყაჭს დიდი მომავალი აქვს გუ­რიაში. დიდი ხნის წინ ჩვენი ბე­ბიები ოჯახური წესით, აწარმოებდნენ აბრეშუმის პაკს და ეს იდეა გურიაში მაშინაც გამართლებული იყო. სწორედ ამან აფიქრებინდა საწ­არმოს დამაარსებელს, რომ შესა­ძლებელი იყო ადგილობრივ ნედ­ლ­ეულზე დამყარებული ახალ საწარმოს შექმნა. პარკიდან ძაფი ამოდის, შემდეგ იქსოვება, მიმდინარეობს ქსოვილის ქიმიური გამოყვანა და საბოლოო სახის მიცემა  _ შეფ­უთმა-მარკირება. ულამაზესი სანახავია, თანამედროვე საწარმოო ხაზები, რომელთაც არც ხმა აქვთ არც სპეციფიკური სუნი. ჩვენ ასევე გავ­ესაუბრეთ დასაქმებულ ადამიანებს, რომლებიც ჩვენთან საუბარში ამბ­ობენ, რომ სამუშაო პირობებით და ხელფასით კმაყოფილი არიან,  ამ საწარმოში ნაწარმოები დელიკატური აბრეშუმის ქსოვილები ევრ­ოპის ბაზრებზე იყიდება, ასევე ადგილობრივ სამკერვალო საწარმოებსაც მიეწოდება, ულამაზეს ტანსაც­მელს კერავენ დიზაინერები.
თუმცა ეს ყველაფერი არ არის, ბოლო დროს ჩვენს პატარა ლანჩ­ხუთში რამდენიმე გადამამუშ­ავებე­ლი საწარმო ერთმანეთის მიყოლ­ებით გაიხსნა, ესაა წვენების, ხილ-პროდუქტებისა და სხვა ადგილობრივი საწარმოები. დასაქმების პრ­ობლემა თითქმის მოხსნილია ხე­ლფ­ასებიც დამაკმაყოფილებელია. სო­ფლის მეურნეობაშიც დიდი წი­ნსვლა გვაქვს, ეკოლოგიურად სუფ­თა პროდუქტების მოყვანა ადგილობრივ სასათბურე მეურნეობებში ხდ­ება,  ერთი გოჯი მიწაც არ დარჩება მალე დაუმუშავებელი, რადგან დაბა­ლ­პროცენტიანი სესხების საშულ­ებით ბევრმა შეიძინა ტრაქტორები, კულტივატორები და სხვა სასო­ფლო -სამეურნეო ტექნიკა. 
ბევრი დაუბრუნდა საკუთარ კე­რას და სოფელი საკმაოდ მოთხო­ვნადი გახდა.
ლანჩხუთის თავისი სოფლებით და შემოგარენით ისე გალამაზდა, უცხოეთიდან დაბრუნებულები ვეღა­რც კი ცნობენ, აღსანიშნავია ისიც, რომ ეს ყველაფერი მარტო ლანჩ­ხუთში არ ხდება, საქართველოს ეკონომიკა იმდენად გაიზარდა,  რომ ევროპის ქვეყნებს ნელ-ნელა ვემსგ­ავსებით, მალე აფხაზეთსაც და ოსე­თსაც დავიბრუნებთ მთავარი ხომ მაინც ეკონომიკაა.
და კიდევ რა ხდება ამ ჩვენ პატარა ლამაზ ლანჩხუთში?
 აჯანყებული გურულის ძეგლი დატოვეს, არ აუღიათ, იგი იმდენად კმაყოფილია, ხელმეორედ აჯანყებას აღარ აპირებს. მისი მიმდებარე ქალ­აქის ხედი სრულიად შეიცვალა. იქ, სადაც ძველი ბაზარი იყო, უზარმაზარი, თანამედროვე სტანდარტების ბაზარი გაიხსნა, ძველი საავადმყოფოს ადგილას ახალი უახლესი კაბინეტ-ლაბორატო­რიე­ბით აღჭურვილმა საავადმყოფომ დაიდო ბინა.
კიდევ ერთი რამე უნდა გითხრათ, ახლა საჯარო სამსახურში მუშაობა ბევრს აღარ უნდა, იმიტომ რომ, ხელფასები ყველაზე დაბალია.  კე­რძო წარმოება და ბიზნესი კი უფ­რო მომგებიანია.  დაგვავიწყდა ის პერიოდი კომუნისტების დროს რომ მივსტიროდით. მთავარი ისაა, რომ თუ საკუთარი ბიზნესი არ გაქვს, ყველგან შეიძლება დასაქმდე. ახლა არავინ აღარ მიდის უცხოეთში სამუშაოდ, ახალგაზრდები სწავლის გასაგრძელებლად, სპეციალობის და­საუფლებლად და სხვა საჭირო­ებისთვის რამდენიმე წლით მიემგზ­ავრებიან, არც ბერიგაზდები ვამბობთ უარს სხვა ქვეყნების დათვალი­ერ­ებაზე საკუთარი დანაზოით ამასაც ვახერხებთ.
 საზღვარგარეთ დარჩენას ბევრი ახალგაზრდა  კი ცდილობს იმიტომ, რომ აქაც მშვენივრად ახერ­ხე­ბენ საკუთარი თავის რეალიზებას. წელიწადის ოთხივე დროს უამრავი ტურისტი ჩამოდის, მუშაობენ კაფ­ეები, რესტორნები, საოჯახო სასტუმროები.
ჩვენ, უკვე ძველი თაობის ადამიანები, ერთმანეთს ხშირად ვხვდებით ვიწრო წრეში და მაინც ტკბილად ვიგონებთ რაც გამოვიარეთ. მერე ყველანი ერთად ვიძირებით ამ მო­გონებებში და ამასობაში მეღვი­ძება... დღეს პირველი აპრილია, მეგობრებო!
მაია კუკულაძე