ტარილე კალანდარიშვილი: `ბოლო დროინდელმა სახელისუფლებო ცვლილებამ ერთი ძველი ქართული გამონათქვამი გამახსენა: `ალი-ხოჯა და ხოჯ-ალი, ორივე თათარიაო~ ივანიშვილ-ღარიბაშვილის მიერ კვირიკაშვილ-ქუმსიშვილისათვის თანამდებობების შეცვლა ძალიან ჰგავს სააკაშვილის მიერ ხშირად დატრიალებულ სამთავრობო კარუსელს, თუმცა ეს გასაკვირი არც არის, რადგან ესენი ძირითადად ერთმანეთის შევსებასა და ნაწილს წარმოადგენენ. ბოლო დროინდელი ცვლილება არ არის არც პრაგმატული ნაბიჯი ქვეყნის რომელიმე მიმდინარე პრობლემის მოსაგვარებლად, საუბარი არც არის შორეულ პერსპექტივაზე გათვლილ რაიმე ქმედებასთან და არც ე.წ. `ახალი სისხლის გადასხმას~ ნიშნავს. ეს არის: 1) მოკლევადიან პერიოდში საზოგადოების ყურადღების გადატანის მცდელობა, მაგრამ დღევანდელ მძიმე პოლიტიკურ და სოციალურ ფონზე მისი ეფექტი ნულის ტოლია. და 2) ბიძინა ივანიშვილი კიდევ უფრო იმყარებს პოზიციებს აღმასრულებელი ხელისუფლების ყველა სეგმენტში (კვირიკაშვილის დანიშვნას ვგულისხმობ) და ქუმსიშვილის დაწინაურებით დღევანდელი ხელისუფლება უკვე იწყებს მზადებასა და ფინანსების მობილიზებას საპარლამენტო არჩევნებისათვის. ყურადსაღებია ერთი ნიუანსი, რომ თბილისის ბევრ უბანში დაიწყეს ახალაშენებულ (20-25 წლის წინანდელ) კორპუსებში, რომლებიც 7-8 ბალზეა გათვლილი-კოსმეტიკური რემონტების ჩატარება, მაშინ როცა მართლაც სარემონტო და ნგრევის პირას მისული ბევრი სახლი და უბანი, სადაც სერიოზული თანხებია დასახარჯი-უპატრონოდაა მიტოვებული. ესეც ამომრჩევლის გულის მოგებისა და ფულის გათეთრების ერთ-ერთი ნაცადი ხერხია. ისე, როგორც ყოველივე უეფექტოსა და ცუდს-ამ ამბავსაც ერთი დადებითი ნიუანსი აქვს. თამარ ბერუჩაშვილის განთავისუფლება საგარეო საქმეთა მინისტრის პოსტიდან მავანისათვის გაკვეთილი უნდა იყოს თუ რამდენად ფასობს ნებისმიერ ხელისუფლებაში ის თუნდაც მაღალი რანგის პოლიტიკური ფიგურა, რომელიც 2 საათში იცვლის თავის პოლიტიკურ გადაწყვეტილებას. _ რაც შეეხება პენსიის 10 ლარით გაზრდას, ამ ფონზე ეს არის ხელისუფლების მხრიდან საზოგადოების, უფროსი თაობის დაცინვა და შეუსრულებელი დანაპირებების მთელი კასკადის ერთი ნაწილი~.