ბუქარესტის აეროპორტიდან პირდაპირ ტულჩასკენ უნდა წავიდე, რაც შეიძლება სწრაფად. მოხალისეების დახმარებით ვიპოვე ტრანსპორტი და ჩავალაგეთ ბარგი. ვზივარ და ველოდები როდის გავა დრო. უცებ გიჟივით წამოვხტი, ვაღებ მანქანის კარს და ვყვირი არჩილ! ვახო თურმანიძე ჩემი ძმა და ოპერატორი უკვე მიეჩვია, რომ ყველა ქვეყანაში და ქალაქში ვიღაც ნაცნობი მყავს, მაგრამ ამჯერად ისეთი სახით იყურება, უეჭველი ფიქრობს, რომ გავგიჟდი. მანამ, სანამ არ მივედი და არჩილს არ ჩავეხუტე. რომ დავინახე ზუსტად ვიცოდი რატომ იყო იქ.
_ სა მიხვალ?
_ სა წავალ?
დაახლოებით ასეთი იქნებოდა ორი გურულის დიალოგი, თუმცა ამ კითხვას აზრიც არ ჰქონდა. ზუსტად ვიცი სადაც მიდის.
არჩილ ხოფერია საქართველოს ტერიტორიული მთლიანობისთვის წარმოებული ომების ვეტერანია, ოქრო კაცი. ჩვენი უფროსი მეგობარი. მისი ძმა, ჯამბულ ხოფერია აფხაზეთში დაიღუპა რუსების და სეპარატისტების ურდოსთან ბრძოლისას. არჩილი უკრაინაში მიდის, იქ შვილს უნდა ჩააკითხოს, რომელიც მისი ძმის სახელს ატარებს. მამის და ბიძის შემდეგ ახლა ის იბრძვის უკრაინაში რუსული ფაშიზმის წინააღმდეგ. ალბათ ბევრი შეადარებთ ამ ფაქტს ფილმ ,,ჯარისკაცის მამას," მაგრამ არ ღირს. არ ღირს იმიტომ, რომ ფილმისგან განსხვავებით აქ ყველაფერი კარგად დამთავრდება. ასეთი ხალხი ვართ ჩვენ ქართველები, ცოტა ფიცხი, ცოტა ემოციური, ცოტა ხისტი, მაგრამ ყოველთვის სიმართლის მხარეს მდგომი. გაიმარჯვებს ამ ომში უკრაინა, გავიმარჯვებთ ჩვენც! თუ გვინდა თავისუფლება, ყველა მეთოდით უნდა ვიბრძოლოთ მისთვის, ის არ არის უფასო და ხანდახან საკმაოდ ძვირის გადახდაც გვიწევს მისთვის. ბრძოლას ყოველთვის აქვს აზრი!
გაიმარჯვებს ამ ომში უკრაინა, გავიმარჯვებთ ჩვენც!

გიორგი წეროძე
განყოფილება: საზოგადოება
გადასვლები: 983