მიხეილ ვიქტორის ძე ქანთარია სოფელ აკეთში დაიბადა და გაი­ზ­არდა,სკოლაც აქვე დაამთ­ავრა, რის შემდეგაც სწავლა თბილისის პოლ­იგრაფიულ სასწავლებელში გაა­გ­რძელა, დაამთავრა და როგორც დეფიციტური დარგის სპეციალისტი თიანეთში გაანაწილეთ სამუ­შაოდ, იქ მხოლოდ ორი წელი დაჰყო და მშობლების თხოვნით სოფელში დაბრუნდა,მალე სამხედრო სავალდებულო სამსახურში გაიწვიეს,ამასობაში ომიც დაიწყო და ისიც, როგორც ბევრი სხვა ფრ­ონტის წინა ხაზზე აღმოჩნდა, არაე­რთ ბრძოლაში გამოიჩინა მამაცობა და თავგანწირვა, ხასანის ტბ­ას­თან გაჩაღებულ მძიმე ბრძოლაში კი დაიჭრა,ჭრილობამ ბრძოლის გაგრ­ძელების საშუალება აღარ მი­სცა და აკეთში დაბრუნდა.
მოგვიანებით სამხედრო საქმის  მასწავლებლად დაიწყო მუშაობა, შემდეგ კი სხვადასხვა თანამდე­ბობ­ებზე იყო. ასევე მუშაობდა ლან­ჩხუთის პურისმიმღები საწარმოს დირექტორად, ჩოლობარგის კოლ­მეურნეობის თავ.რედ, სტამბის დირექტ­ორად, სპორტ საზოგადოება,,კოლმეურნის, ,თავ.რედ, სტადიონის დირექტორად, ძველი სტადიონის მშენებლობა სწორედ მის დრ­ოს დაიწყო და დასრულდა, იყო ომის ვეტერანთა სახელმწიფო დე­პა­რტამენტის რწმუნებული, სახა­ნძრო საზოგადოების რაიონული ორგანიზაციის ხელმძღვანელი.
მთელი მისი ცხოვრება ნიმუშია მუყაითობის, პატიოსნების, თავდა­დების, სამშობლოს დამცველის, საზ­ოგადოების ერთგული სამსახურის.
მარინა ჩხაიძე