ქართლ-კახეთის სამეფოში, ერეკლეს დროს, თბილისის ზარაფხანაში მოჭრილი ფულის (აბაზი, მარჩილი, ნახევარი ფული, ბისტი, 1776 წელს მოიჭრა ოქროს ფულიც) გარდა მიმოქცევაში იყო რუსული ოქ­როსა და ვერცხლის მონეტები, ასლანი-ჰოლანდიური ოქ­რ­ოს მონეტა, ფლუ­რი/ფლორინი, ვენეტიკური სე­ინი, სპარსული უზა­ლ­თუნი, თურქული პიასტრი. თეიმურაზ ბა­ტ­ონიშვილი წერდა: ,,ოქ­­რო ჩვენში სრუ­­­­­­­ლად გოლ­ან­დი­ისა მუშა­ობ­და, ვენეციისა და ოს­მა­ლისაცა უფ­რო ცო­ტა, მაგრამ ოსმალოს ოქრო წმინდა არ არის და ამისთვის არ უყვართ ქართველებსა". მოკლედ მაშინდელ საქართველოში მულტისავალუტო სისტემაა. საქართველოს დაპყრობის შემდეგ მხოლოდ რუსული ფუ­ლი გაბატონდა. 
1918-1921 წ.წ. დამოუკიდებელ საქართველოში ქართული ფულის (ბონი) გარდა მიმოქცევაში იყო ნიკოლოზის ოქროს თუმნიანი, გირვანქა სტერლინგი, ოქროს ლირა, ოსმალური ქაღალდის ლირა, ფრანგული ფრანკი, ამერიკული დო­ლარი, გერმანული მარკა, იტალიური ლირა. ამ დროსაც მულტისა­ვალუტო რე­ჟი­მია. 
ბო­ლ­შევიკების შემ­ოს­ვლის შემ­დეგ კი ცნობილია რაც მოხდა-აღმოგიჩინეს უცხოური ვალუტა?   
წადი ციხეში!
ილია ერთ-ერთ წერილში კი­თხვას სვამდა: რა იყო ქართულ ეკონომიკაში ისეთი, რომ ქვეყანა ამდენ ომს და შემოსევას უძ­ლ­ებ­დაო. ერთ ერთი საფუძველი სწო­რედ ესაა მულტისავალუტო რეჟ­ი­მი, მიწაზე ევროპული ყაიდის საკუთრებასთან ერთად. დიახ, სა­ქართველო მთელს აზიაში, იაპონ­იასთან ერთად, ის გამონაკლისია, სადაც წარმოების ევროპული წესი იყო გაბატონებული. 
1921 წლის აპრილის დეკრეტით ბოლშევიკებმა გააუქმეს მიწაზე კერძო საკუთრება და საქარ­თვე­ლოს მთელი ტერიტორიის მიწა-წყალი სახელმწიფოს საკუთ­რება გახდა. 15 ივნისის დეკრეტით კი განხორციელდა მრეწველ­ობის ნა­ცი­ონალიზაცია. 
ბოლშევიკების მიერ ქართვე­ლი ხალხისთვის ჩამორთმეული ერო­ვნული სიმდიდრის თი­თ­ქმის 90% დღემდე სახელმწიფო საკუთრებაში რჩება. 
ჰოდა, იმ ხალხს, ვითომ ერეკლე მეფეს და ქართულ ტრადიციებს რომ იცავენ ვეკითხები: ამ ნამდვილ ტრადიციებზე რას იტყვით? არ დავაბრუნოთ? თუ ჩოხით სირბილი, ბოლშევიკური აზრები და ევროკავშირის დროშის დაწვა გგონიათ ტრადიცია?!