ადიდებული მდინარე ნაპირს რეცხავს, ინფრასტრუქტურის უნიჭო პროექტები კი - ქვეყნის ბიუჯეტს
სოფელ ჩოჩხათის ოდილაურის გზა­ჯ­ვა­რ­­ედინზე 30 წელია, რაც სანიაღვრე არხი გაუქმებულია, რის შედეგად ნი­აღვარი გზის სავალ ნაწილზე ჩამო­ედინება და ცენტრალური გზის გად­აკვე­თის შემდეგ მოსახლეობის ეზოებში ჩადის. მიუხედავად იმისა, რომ სო­ფლის ცენტრალური გზის რეკონსტრუქცია ით­ვალისწინებდა ზემო­ხ­სე­ნებ­ული არ­ხის აღდგენას, მაინც არ გაკეთდა. არც მოსახლეობის წერილობით თხო­­ვნას გა­მოუღია შედეგი. ამ ხნის განმავ­ლო­ბაში, განსაკუთრებით არჩევ­ნების წინ  ოდილაურის გზაზე ქვიშას ყრიან და ასწორებენ, რომლის არსებობა პირველ გაწვიმებამდე გრძელდება.
მაშინ, როცა ნინო წილოსანი მაჟო­რიტარ დეპუტატად კენჭს იყრიდა, ეს ად­გილი ვაჩვენე, მაგრამ რატომღაც, ქალბატონმა ნინომ ადგილობრივი ჩი­ნოვნიკები არ შეაწუხა, მაგრამ მე კი დამეხმარა ექსკავატორის დაქირა­ვე­ბა­ში, ეზოში შემოტანილი ნაგვისგან გა­საწმენდად, რომელიც ყოველწლიურად მჭირდება.
ახლა რაც შეეხება ე.წ. N#2 შე­ტე­ვას კერძო საკუთრებაზე.
ეზოს პერიმეტრის მეორე მხარეს, აღ­მოსავლეთის მხრიდან მდინარე შუთის ხეობიდან, დიდი რაოდენობით ქვიშის ამოღებამ დააზიანა ოთხი მოსახლის საკარმიდამო ნაკვეთი და წაიღო ნარგავები, დააზიანა სოფლის გზაც, მარტო გზის გამაგრების სამუშაოებს ნახევარ კილომეტრზე მილიონზე მეტი თანხა დასჭირდა. ქვიშის ამოღება დღესაც გრძე­ლდება. ნუთუ ვერ ხედავენ, რომ ნა­რგავებს ჰორიზონტალური მდგომარ­ეობა აქვს, გამაგრების მაგივრად ძირს უთხრიან.
იმისათვის, რომ ნგრევის პროცესი შემეჩერებინა, გლეხური მეთოდით აკ­აციის სარები და ძველი მანქანის სა­ბურავებით დავფარე ეს ადგილი, მაგრამ ეს ყველაფერი ექსკავატორმა დაანგრია სუფთა ქვიშის მოპოვების მიზნით.
გასაგებია, რომ მოსახლეობა არავის ენაღვლება, მაგრამ ამ მიწის გაგრ­ძე­ლებაზე საბავშვო სპორტულ მოედანს შეექმნა საფრთხე.
როგორც ჩანს ეს ყველაფერი მი­ზანშეწონილად კეთდება შემდგომში უფ­­რო მსუყე სამუშაოები რომ ჩაიგდონ ხელში.
თუ მდინარე კერძო საკუთრების მი­წის ნაკვეთს თავის კალაპოტში მო­აქცევს, საკუთრების ფორმა იცვლება თუ არა?
ჩემი თხოვნა იყო და არის, ნუ ამოიღებთ ასეთი ადგილებიდან ქვიშას.
ქვიშის ამოღება სპეციალისტის მი­თითებით უნდა ხდებოდეს, რომ სხვა დაზიანება არ გამოიწვიოს.
კიდევ, ვერავინ უნდა ბედავდეს მდი­ნარეში ლიფსიტების აპარატით გაჟ­ლეტას. არაა ამისთვის ვინმეს დაჭერა ან დაჯარიმება აუცილებელი, ეს ყველაფერი თვითშეგნებით უნდა გამოს­წო­რ­დეს.
რაც შეეხება არხების გაღებას, ზო­გიერთ ადგილებში ტექნიკის გარეშეც შეიძლება გაკეთდეს. ამით დასაქმდება სოფლის ახალგაზრდობა და უფრო ია­ფიც დაჯდება.
ერთი სიტყვით, სოფელს უნდა ყავდეს სოფლის კაცი, მამასახლისის და ბოქა­ულის დრო კარგა ხანია წავიდა. სად არის ეს სოფლის კაცი? არჩევნებს არ მოჰყავს, უფალი გაბრაზებულია ჩვენზე და არ გვიგზავნის.
ვასილ გუჯაბიძე
სოფელი ჩოჩხათი