ჰო და არას ჭიდილია ერთადერთი გზა ჭეშმარიტების აღმოჩენისა და პოვნისა ილია

"ჰო და არას ჭიდილია ერთადერთი გზა ჭეშმარიტების აღმოჩენისა და პოვნისა" ილია

გოჩა ცინცაძე თავისი ბავშვობის, სტუდენტობის და გვერდით მყოფი საინტერესო ადამიანების შესახებ

გოჩა ცინცაძე თავისი ბავშვობის, სტუდენტობის და გვერდით მყოფი საინტერესო ადამიანების შესახებ
9-02-2022, 12:03

,,ჰო და არას“ რუბრიკის, ,,სხვა კუთხიოთ,“ სტუმარია მერის წარმომადგენელი მაჩხვარეთის ადმინისტრაციულ ერთეულში, ამერიკის საერთაშორისო და რესპუბლიკური ინსტიტუტის საერთაშორისო სერ­თ­იფიკატის მფლობელი, ტრენერთა ტრენერი გოჩა ცინცაძე.
- დავიწყოთ ბავშვობით, როგორ გაიხსენებდით ბავშვობის წლებს?
- პირველ რიგში დიდი მადლობა ჩემს მიმართ გამოჩენილი ყურად­ღებისათვის, ჩემი ბავშვობა და ბავ­შვობის წლები უამრავ საინტერესო ადამიანთან ასოცირდება.
- ბატონო გოჩა, ვინ არიან ეს ადამიანები?
- ცოტა მეუხერხულება ამ საკითხზე საჯაროდ საუბარი, მაგრამ რახან გაინ­ტ­ერესებთ ეს ადა­მ­იანებია: ექიმი მადლენა ცინცაძე, როლანდი ცინცაძე, კაკო იმნაძე, თეიმურაზ გუგუნავა, ნუგზარ ცინ­ცაძე, მიშა მელუა, ზური გვარჯა­ლაძე, ჟორა წილოსანი, ბორისი გვა­ჯალაძე, ვაჟა ხითარიშვილი, ჯონი დოლიძე, კუკური ჯორბენაძე, არჩილ ცინცაძე. მქონდა ძალიან საინტერესო და შთამბეჭდავი ბავშვობა, მყავდა ინტელიგენტი, შემოქმედი და თავისი საქმის პროფესიონალი მოძღვარი და პედაგოგი გივი ხალ­ვაში; პედაგოგები: მედეა კეკელიძე, თამარ ასკურავა, დავით ჩხაიძე, რუ­სუდან ცეცხლაძე, მადლენა ბებე­რაშვილი, ვალერიან ჩიკაშუა და მრავალი სხვა.
- სკოლის დამთავრების შემდგომ რა გზა აირჩიეთ?
- ჩემს ოჯახში აღიზარდნენ ექიმები, ტექნოლოგები, ინჟინრები, ჩემი სურვილი იყო ვყოფილიყავი მსახიობი, მაგრამ მოხდა ისე, რომ ვარ სულ სხვა დარგის სპეციალისტი.
- გაიხსენეთ თქვენი სტუდენტობის წლები.
- სტუდენტობა, ეს ჩემი ნოსტალგია, უამრავ ძვირფას ადამინებთან მაკავშირებს. სტუდენტობის წლები ვცხოვრობდი ჩემი ბიძის, ლანჩხ­უ­თის საკონსერვო ქარხნის ყოფილი დირექტორის, შე­მ­დგომში საქ. კონსერტ­რეს­ტის პირველი მო­ადგილის, ბა­ტონი ოთ­არი ისაკის ძე ცინცაძის უაღრესად განათლებულ ოჯახში, სადაც იკრიბებოდნენ ღვაწ­ლ­მოსილი და დამსახურებული პი­რ­ო­ვნებები: როინ მეტრეველი, მედეია ძიძიგური, ნანი ბრეგვაძე, ჯაბა იო­სელიანი, ბიჭიკო რამიშვილი, სოსო მასხულოვი, გია გაჩეჩილაძე და საპატრიარქოს უამრავი მოძღვარი საქართველოს ეპარქიიდან და სამ­თავრობო დელეგაციიდან, მათ შო­რის ბატონი ჟიული შარტავა.
- როგორ გაგრძელდა სტუდენტობის შემდგომი წლები?
- სტუდენტობის შემდეგ ვმუშა­ობ­დი ლანჩხუთის იმ დროინდელ კომპლექსური აგროქიმიური ლაბორატორიის უფროს ინჟინრად, სადაც ხელმძღვანელობდა ბატონი კუკური ჯორბენაძე, შემდგომში ვმუშაობდი ლანჩხუთის ყველ-კარაქის ქარხნის მთავარ ტექნოლოგად, შემდგომში ქარხნის დირექტორად. მინდა აღ­ვნიშნო, რომ ლანჩხუთის ყველ-კა­რაქის ქარხანა მთელი რესპუბლი­კის მაშტაბით პირველი იყო, ხარ­ისხის ნიშნის პროდუქციის გამო­შვებით.
- რა არის თქვენი ჰობი და მიზანი?
- ჩემი ოცნება, ყოველდღიური ტკივილი არის ერთი რამ, ვიცი რომ მრავალი პრობლემა არსებობს ჩვენს ირგვლივ. ეს ყველასთვის ცნ­ობილია, მაგრამ ჩემი უდიდესი ნოსტალგიაა საქართველოს გაერ­თიანება. ურთიერთპატივისცემა და ქართველების ერთად დგომა ეს არის ჩვენი გადარჩენის ფორმულა, რომელსაც არ აქვს არავ­ითარი ალ­ტერნატივა. გვი­ყვარდეს ერთმ­ანეთი, უფალი გადაარჩენს  ჩვენს მამულს და სა­რწმუნოებას!!!
- ამჟამად რით ხართ დასაქმებული?
- ამამად ვარ მერის წარმომადგე­ნელი მაჩხ­ვა­რეთის ად­­მინისტრა­ციულ ერთეულში, რო­მე­ლშიც შედის სამი სოფელი: მაჩხვ­არ­ეთი, ჯუნ-მერე და ორაგვე. ჩემი შესა­ძლებლობების ფარ­გლებში ვცდი­ლობ გვერდში დავუდგე ჩემს სოფელს, ჩემი ხელმძღვანელობის დახმა­რე­ბით, გვაქვს უამრავი პროექტი, რომელიც ხელს შეუწყობს სოფელ მაჩხ­ვარეთის განვითარებას და აღორ­ძინებას, რასაც ჩვენ ყველანი ერთად ვიხილავთ უახლოეს პერ­იოდში, ვიაროთ პროგრესის და არა რეგრესის გზით.
- გვითხარი რამე თქვენი ოჯახის შესახებ.
- მყავს ერთი შვილი, არჩილ (აჩი) ცინცაძე, რომელიც არის სამ­ხატ­ვრო აკადემიის მე-3 კურსის სტუდენტი. დედა, დინერი ცინცაძე, ამჟ­ამად პენსიონერია, ჯანდაცვის სამსახურის ერთ-ერთი წარჩინებული სპეციალისტი.
_ მადლობთ!

ესაუბრა ნინია ბარამიძე

განყოფილება: საზოგადოება
გადასვლები: 897
FACEBOOK კომენტარები
რეკლამა